A
poesía dende sempre é un compoñente determinante do estudo da literatura. O seu
peso inclina a balanza cando se revisa calquera época literaria. Ese feito
exclusivo non a convirte en máis atractiva para o alumnado, pois case sempre a
observa como indescifrable, hermética,..., incomprensible. A adaptación a un
discurso moi cercano á xuventude, a banda deseñada, pretende rachar eses
prexuízos tan instalados, á vez que se comprende mellor a linguaxe do cómic.
A tira
de Quino, sobre o complicado que somos as persoas, que nin a nós mesmas nos
entendemos, semellaba que debuxaba o dilema que presentaba Rosalía en Unha vez tiven un cravo. Logo, o
alumnado de 3º da ESO tentou darlle corpo ao símbolo da brancura roubada do
poema A xustiza pola man. Eis o
resultado.
No hay comentarios:
Publicar un comentario